نویسنده : گوستاو فلوبر

   ترجمه : محمدمهدی فولادوند

رمان پيش رو زندگي زني را به تصوير مي كشد كه تسليم هواي نفساني خود مي شود، فردي لگام گسيخته كه رو در روي ارزش هاي انساني مي ايستد و به آن چه كه ممنوع است نزديك مي شود؛ «اما»، همسر، مادر و فرزندي كه با كارهاي نامتعارف خود و با حرص و طمع نفساني اش خانواده اي را به نابودي مي كشاند و در انتها خود نيز از بين مي رود. نويسنده، اين زن را با مهارتي بالا به تصوير مي كشد و چنان در روح و جان او رخنه مي كند كه گويي سرنوشت خود را بيان مي سازد.

گزیده ای از کتاب :

«اما» كم كم دشوار پسند و هوسباز مي شد. براي خود غذاهاي مخصوص سفارش مي داد، ولي به آن دست نمي زد. يك روز تنها شير مي خورد و روز بعد، ده دوازده فنجان چاي مي نوشيد. اغلب پافشاري مي كرد كه از خانه بيرون نرود، بعد نفسش مي گرفت، پنجره ها را باز مي كرد و لباس سبك مي پوشيد. هر وقت نسبت به خادمه اش سختگيري كرده بود، هديه هايي به او مي داد، يا او را به گردش به خانه همسايگان مي فرستاد، چنانكه گاه نيز هرچه پول سفيد در كيفش داشت براي فقرا مي انداخت، گرچه هيچوقت مهربان و رقيق القلب نبود و در برابر رنج و اندوه ديگران به آساني متاثر نمي شد…